22 September stond de Kreidler Superrit op het programma. De rit was bedoeld voor Kreidlers met een motorkenteken of als leden een andere oude motor hadden konden ze die ook gebruiken. Kreidler bromfietsen konden niet met deze tocht meedoen.
Het was die dag goed weer en ik heb 's morgens mijn Suzuki T250 van 1972 uit de schuur gehaald. We zijn om 10 uur richting Neede gereden. In totaal waren we met een stuk of 13 motoren. De bonte verzameling die dag bestond vooral uit Kreidler RS motoren, varierend van 49cc tot een 110cc Kreidler RS. Verder reden er 1 Adler MB250, 1 Puch 250 cc (dubbelzuiger), 1 Sparta 2-takt motortje, 1 Honda 250cc en 1 Suzuki T250 mee.
Om 11 uur zijn we vertrokken en begonnen aan de tocht van ca. 120 km. We zijn via prachtige wegen richting Salland gereden. De tocht verliep vlekkeloos en om een uur of half 1 kwamen we aan bij het Amerikaans Motormuseum van Max Middelbos in Raalte. Hier hebben we gepauzeerd en kon iedereen wat eten.
Na een uurtje had iedereen de maaltijd op en hebben we ons weer klaar gemaakt voor het vervolg van de mooie tocht. Toen bleek de Adler van Wim Heerink er niet zo veel zin aan te hebben. Het leek er op dat de motor te weinig brandstof kreeg en daarom hebben we de carburateur even schoon gemaakt. Echter hebben we niets kunnen vinden en liep de motor wel, maar niet zoals het hoorde. Wim besloot gewoon met ons verder te rijden zo goed en zo kwaad als dit ging en heeft de hele rit wel uit kunnen rijden. Later thuis bleek dat er een scheurtje in het spruitstuk zat , en nadat hij er een nieuw spruitstuk op heeft gezet loopt de Adler weer als vanouds. We zijn richting Luttenberg gereden en daarna nog even over de toeristenweg over de Holterberg gereden. Wim top kende de weg erg goed en er werd niet 1 keer fout gereden. We zijn daarna via Holten en Markelo langzaam weer richting Geesteren gereden. Net na Geesteren stopte de Sparta van Wim Top er mee. Iedereen was verbaast dat uitgerekend de motor van onze tweewieler specialist het niet vol hield. Maar na een korte blik in de benzinetank bleek dat deze leeg was, en de reservestand van het benzinekraantje bleek maar goed voor 50 meter rijden te zijn. Vanaf hier is iedereen op eigen gelegenheid naar huis gereden en ik heb Wim Top nog even naar zijn huis gesleept in Borculo.
Wim bij deze nogmaals bedankt voor de schitterende rit.
Groeten Thomas Beumer