In mei 2009 waren mijn ouders in Zwitserland op vakantie en mijn vader belde mij op of ik nog interesse in een Eitank van 1960 had. Hij wist deze ergens in de buurt van de vakantieplaats te staan. De brommer was in rijdbare staat en op een paar kleine dingetjes na compleet, maar moest wel gerestaureerd worden. Ik had wel zin om naast mijn grijze Super uit 1963 nog een rode eitank te restaureren en heb mijn vader toen gezegd dat ze hem voor 600 Zwitserse franken (Dit was in 2009 ca 400 euro) hem wel mee mochten brengen. Dit hebben ze gedaan en ik kon op de dag dat ze terug kwamen natuurlijk niet wachten tot ze thuis waren. Ik ben er 's avonds meteen naar toe gegaan om te kijken hoe de staat was van de brommer. (Eigenlijk was het geen brommer maar een motorfietsje met een 3 pk cilinder en een topsnelheid van 62 km per uur volgens de geleerden). Ik heb de Kreidler een paar dagen daarna even weer in elkaar gebouwd om te kijken of alls een beetje paste en hoe de brommer liep. De brommer was compleet en liep goed, alleen zat er geen standaard onder. Deze moest ik dus maar een keer op een onderdelenbeurs kopen.
In de zomervakntie 2009 heb ik de Kreidler gedemonteerd en meteen alles uitgezocht wat verchroomd, wat verzinkt moest worden en ik heb meteen een lijst gemaakt van onderdelen die ik moest vervangen. Ik heb het plaatwerk meteen naar een straalbedrijf gebracht om hem te laten zandstralen en in de epoxy-primer te laten spuiten. Het chroomwerk heb ik laten ontchromen zodat ik dat als eerste kon schuren en polijsten. Dit is niet zo'n leuk werkje maar als je het mooi wilt hebben moet je het gewoon doen. Toen ik dat chroomwerk klaar had ben ik eerst alle aluminium delen gaan polijsten. Hier ben ik wel een paar weken 's avonds mee zoet geweest omdat ik het gewoon perfecht hebben wou. Dan moet je echt eerst alle oneffenheden er uit vijlen en dan met steeds iets fijner schuurpapier, eerst 320 korrel schuurlinnen, dan met waterproof 400 of 600. Als je dat allemaal gedaan hebt kun je uiteindelijk met een lappenschijf met polijstvet de boel weer hoogglans polijsten.
Toen ik dit schuurwerk allemaal gedaan had vond ik het eerst tijd voor eens weer wat leuk werk en in mijn geval is dat het reviseren van het motortje. Ik heb uiteraard alle lagers en keerringen vervangen, maar ook de bronzen bussen en natuurlijk het big-end uit de krukas. Na een paar avonden had ik het motortje weer helemaal nieuw en ik heb in eerste instantie de originele 3 pk cilinder met 14 mm carburateur weer gemonteerd, maar wel met een passende zuiger en natuurlijk nieuwe zuigerveren. Ook de ontstekeing is voorzien van nieuwe contactpunten en een niuwe condensator. Het koppelingsdeksel ook meteen mooi gepolijst en klaar is kees. Inmiddels was het al wel eind 2010. Ik heb uiteindelijk een spuiter gevonden die het plaatwerk ook helemaal strak maakte voor mij en hem echt perfect in de lak zet. Toen dit april 2011 klaar was kon ik alles eindelijk monteren, wat natuurlijk het mooiste werk van restaureren is. Eind april was De Kreidler weer helemaal nieuw en kon ik de RDW bellen om een afspraak te maken voor een keuring om er weer een motorfiets kenteken bij te krijgen. Dit leverde geen problemen op en vanaf mei 2011 kon ik weer op straat rijden met de Florett. Inmiddels heb ik er een 3,6 pk cilinder met schuine inlaat op gezet en een 18 mm carburateur. Hij loopt nu 70 km per uur en dit vind ik eigenlijk wel prima zo.
Vandaag heb ik er de eerste toertocht van onze club mee gereden in Neede tijdens het bromfietstreffen en dit ging prima. Het rijwielgedeelte stuurt goed en het motortje pakt lekker op. Ik hoop er nog lang veel plezier aan te beleven.
Groeten Thomas